Φέτος ήταν για την Κρήτη μια εξαιρετική λαδοχρονιά, σε επίπεδο ποσότητας, ποιότητας και τιμής, με τους 120.000 παραγόμενους τόνους να προσπορίζουν το νησί με μισό δις ευρώ. Ωστόσο, για άλλη μια χρονιά, πάνω από το 70% του ελαιολάδου έφυγε χύμα, ατυποποίητο, από το νησί και τη χώρα, προς τις διεθνείς αγορές, με την τοπική οικονομία να χάνει μια τεράστια πηγή εισόδων που θα εισέρεαν στο νησί, αν το κρητικό ελαιόλαδο “ταξίδευε” ως επώνυμο προϊόν με ετικέτα.
Διαβάστε σχετικά: Πάνω από μισό δις ευρώ τα κέρδη της Κρήτης από το ελαιόλαδο! Καλοί οιωνοί και για τη νέα χρονιά
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη ΝΕΑ Ματιά ο πρόεδρος του Συνδέσμου Τυποποιητών Ελαιολάδου Κρήτης Γιώργος Ανδρεαδάκης, το 2022 το 25% της παραγόμενης ποσότητας της Κρήτης, δηλαδή 18 με 20.000 τόνοι ελαιολάδου, τυποποιήθηκαν και εξήχθησαν σε αγορές εκτός συνόρων. Συνολικά η χώρα εξήγαγε 40- 45.000 τόνους τυποποιημένου ελαιολάδου.
“Φέτος, οι τιμές στο ράφι ήταν υψηλές, με αποτέλεσμα η παγκόσμια κατανάλωση ελαιολάδου να υποχωρήσει. Οι μεγαλύτερες ποσότητες λαδιού πωλήθηκαν χύμα στην ισπανική αγορά. Μακάρι, να φθάσουμε το περυσινό ποσοστό τυποποίησης, δηλαδή το 25% και φέτος” αναφέρει ο κ. Ανδρεαδάκης και συνεχίζει ως εξής: “Τα μέλη του Συνδέσμου θα έχουν εικόνα μέχρι το καλοκαίρι για τη φετινή χρονιά.”
Τα έσοδα που χάθηκαν
Από τη μεριά του ο Μιχάλης Καμπιτάκης – αντιπρόεδρος ΣΑΣΟΕΕ (Σύνδεσμος Αγροτικών Οργανώσεων και Επιχειρήσεων Ελλάδος) μιλώντας για το θέμα της τυποποίησης στη Νέα Ματιά προχωρά στην εκτίμηση ότι, εάν το σύνολο της φετινής παραγωγής, δηλαδή οι 120.000 τόνοι, είχαν τυποποιηθεί τα συνολικά έσοδα θα ήταν διπλάσια, αγγίζοντας το 1 δισεκατομμύριο ευρώ: “Σε αυτό το νούμερο συνυπολογίζω όλους τους κρίκους της αλυσίδας παραγωγής, τις θέσεις απασχόλησης, τις προμήθειες σε υλικά συσκευασίας, ετικέτες, μπουκάλια, τυποποιητήρια, συσκευαστήρια, το marketing“. Συμπληρώνει δε ότι “Από το 2010, τα ποσοστά τυποποίησης έχουν ανέβει πολύ, από το 10 στο 30%, ωστόσο ο δρόμος ακόμη είναι μακρύς και τα … διαφυγόντα κέρδη πολλά”.
Είναι φανερό ότι η χώρα πάσχει από τη χάραξη εθνικής στρατηγικής για την τυποποίηση του ελαιολάδου που θα τραβήξει ως ιμάντας τα ποσοστά τυποποίησης προς τα πάνω.
Ποια είναι τα βήματα που πρέπει να γίνουν;
Σύμφωνα με τον κ. Ανδρεαδάκη, η απάντηση ακούει στο όνομα εθνικό marketing του ελληνικού ελαιολάδου, με συγκεκριμένες χώρους – στόχους: “Μικρές πολιτείες των ΗΠΑ, που αποτελούν όμως τεράστιες αγορές, για την Ελλάδα και δεν έχουν κορεστεί από τους μεγάλους “παίχτες” αλλά και αγορές όπως η Ιαπωνία, όπου εκδηλώνεται ολοένα και μεγαλύτερο ενδιαφέρον για κατανάλωση ελαιολάδου, θα ήταν οι ιδανικές αγορές για τη χώρα μας. Οι Ισπανοί μέσω της Διεπαγγελματικής ελαιολάδου που έχουν συστήσει, έχουν κατορθώσει να διεισδύσουν στις μεγάλες αγορές, χρειαζόμαστε και εμείς αντίστοιχη οργάνωση. Να υπάρξει στήριξη στους καλλιεργητές και τους τυποποιητές και να γίνει η σωστή προβολή και προώθηση στις χώρες- στόχους” επισημαίνει ο κ. Ανδρεαδάκης.
Να σημειωθεί ότι η Ελλάδα φέτος παρήγαγε 320 με 350 χιλιάδες τόνους, η Ισπανία που καταλαμβάνει το 50% της παγκόσμιας παραγωγής μόλις 780 χιλιάδες – σε χρονιά βεντέμας παράγει περίπου 1,5 εκ τόνους, η Τυνησία φέτος παρήγαγε 180.000 τόνους και η Τουρκία ξεπέρασε την Ελλάδα με πάνω από 350 χιλιάδες τόνους.
